تحلیل آوایی و معناشناسی قصیدة بلقیس «نزار قبانی» (پژوهشی در باب نقد آوایی)

حروف سنگ بنای بررسی هر متن ادبی را تشکیل می دهند، زیرا به دلیل داشتن صفات و ویژگی هایی خاص، بازتاب فضای معنایی قصیده، و حالات روحی شاعرند. حروف به کاررفته در شعر همچون آیینه ای، افکار و منویّات موردنظر شاعر را به خواننده نشان می دهند. بر این اساس پژوهش حاضر به بررسی سازوکارهای آوایی یکی از مهم ترین سوگنامه های شعر معاصر عرب که حاصل احساسات و عواطف راستین خالق آن یعنی نزار قبانی است، پرداخته، و مؤلفه های آوائی اساسی آن را بررسی نموده است که قصیده بر آن بنا گشته است. این پژوهش همچنین با سازوکارهای تطبیقی به بررسی یکی از عرصه های مهم تحلیل زبانی یعنی تحلیل آوائی قصیده و نقش آن در کشف علل انسجام معنایی پرداخته، و با رویکرد نقد آوائی به تعیین چارچوب معیارهای زیبایی شناختی و ارتباط آن با حروف اقدام نموده و قصیده مذکور را بررسی نموده است.پژوهش حاضر با استفاده از روش آماری و توصیفی به دنبال تحلیلی واقع بینانه قصیده از منظر زبانی و آوائی است. ازجمله نتایج تحقیق می توان به این نکته اشاره کرد که در جای جای قصیده حاضر بین لفظ و معنا پیوند تنگاتنگی وجود دارد، و بررسی آماری حروف و مقاطع، و حروف رویّ آن از موفقیت شاعر در هماهنگی و انسجام بین لفظ و معنا در رثای همسرش «بلقیس راوی» حکایت می کند.